1. |
||||
|
Θάλασσα του πρωιού
Του Κ.Καβάφη
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κι εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά
(τα είδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·
κι όχι κι εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής..
___________________________________________
Thálassa tou prōioú (Morning Sea) – Transliterated from Greek:
Edṓ as stathṓ. Ki as dō ki egṓ tēn phúsi lígo.
Thálassas tou prōioú ki anéphelou ouranoú
lamprá maviá, kai kítrinē ókhthē; óla
ōraía kai megála phōtisména.
Edṓ as stathṓ. Ki as gelasthṓ pōs vlépō autá
(ta eíd’ alḗtheia mia stigmḗ san prōtostáthēka);
ki ókhi ki edṓ tes phantasíes mou,
tes anamnḗseis mou, ta indálmata tēs ēdonḗs. .
___________________________________________
Morning Sea – EN Translation by Miltos Pavlou
Here let me stand, and gaze at nature for a while.
The morning sea under the cloudless sky
Oh brilliant mauve! and amber yellow shore
All so beautiful and grand, bathed in the light
Here let me stand, that I see this,
I deceive myself
I really saw it for an instant when I first stood ashore
and not here too (once again), my fantasies,
my memories
the idols of “hedoné”
|
||||
2. |
Πόλις /Polis (City)
03:17
|
|||
|
Η πόλις
Του Κ.Καβάφη
Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κι είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη.
Ο νους μου ώς πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θά βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις —
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κόχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
_____________________________________________
Ē pólis (The City) – Transliterated from Greek:
Eípes; «Tha págō s’ állē gē, tha págō s’ állē thálassa.
Mia pólis állē tha vretheí kalúterē apó autḗ.
Káthe prospátheia mou mia katadíkē eínai graphtḗ;
ki eín’ ē kardiá mou — san nekrós — thamménē.
O nous mou ṓs póte mes ston marasmón autón tha ménei.
Ópou to máti mou gurísō, ópou ki an dō
ereípia maúra tēs zōḗs mou vlépō edṓ,
pou tósa khrónia pérasa kai rḗmaxa kai khálasa. »
Kainoúrious tópous den tha vreis, den thá vreis álles thálasses.
Ē pólis tha se akoloutheí. Stous drómous tha gurnás
tous ídious. Kai stes geitoniés tes ídies tha gernás;
kai mes sta ídia spítia autá th’ asprízeis.
Pánta stēn póli autḗ tha phtháneis. Gia ta alloú — mē elpízeis —
den ékhei ploío gia se, den ékhei odó.
Étsi pou tē zōḗ sou rḗmaxes edṓ
stēn kókhē toútē tēn mikrḗ, s’ ólēn tēn gē tēn khálases.
__________________________________________
The City – EN Translation by Miltos Pavlou
You said: “I’ll go to another land,
I’ll go to another sea.
Another city shall be found, better there must be
My every effort is condemned, doomed to fail
Here lies my heart —like a corpse— buried.
How long my mind shall remain in this misery?
Wherever I turn, wherever I see,
dark ruins of my life confronting me
For years on, wasted,
wrecked and devastated
You shall not find no other land, you’ll find no other sea
The city will be following you,
you’ll wander the same streets
In the same quarters, you will be growing old
In the same houses, you will be turning gray
Ever returning to the same city,
no hope for you to get away
don’t hope for elsewhere
there is no ship for you, there is no way
As your life you’ve wasted down here in disarray
in this narrow den
You’ve ruined over the entire world
|
||||
3. |
||||
|
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Του Κ.Καβάφη
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
_____________________________________
Apolípin o Theós Antónion (God Abandons Antony) – Transliterated from Greek:
San éxaphna, ṓra mesánukht', akoustheí
aóratos thíasos na perná
me mousikés exaísies, me phōnés-
tēn túkhē sou pou endídei pia, ta érga sou
pou apétukhan, ta skhédia tēs zōḗs sou
pou vgḗkan óla plánes, mē anophéleta thrēnḗseis.
San étoimos apó kairó, sa tharraléos,
apokhairéta tēn, tēn Alexándreia pou pheúgei.
Pro pántōn na mē gelastheís, mēn peis pōs ḗtan
éna óneiro, pōs apatḗthēken ē akoḗ sou·
mátaies elpídes tétoies mēn katadekhtheís.
San étoimos apó kairó, sa tharraléos,
san pou tairiázei se pou axiṓthēkes mia tétoia póli,
plēsíase statherá pros to paráthuro,
ki ákouse me sungínēsin, all' ókhi
me tōn deilṓn ta parakália kai parápona,
ōs teleutaía apólausi tous ḗkhous,
ta exaísia órgana tou mustikoú thiásou,
ki apokhairéta tēn, tēn Alexándreia pou kháneis.
_____________________________________
God Abandons Antony – EN Translation by Miltos Pavlou
When suddenly, in middle night you hear
an invisible procession going by
with exquisite music, with voices,
don’t mourn your luck that’s giving in
endeavours that failed,
the projects of your life
all have proved illusions
don’t mourn for them in vain
As well prepared, since long ago
as brave you are
bid farewell to her
the Alexandria that’s leaving you
Above all, don’t fool yourself,
don’t say it was just/only a dream,
that your ears have deceived you
Futile hopes like these, don’t condescend
don’t mourn your luck that’s giving in
endeavours that failed,
the projects of your life
all have proved illusions
don’t mourn for them in vain
As well prepared, since long ago
as brave you are
as it is right for you
worthy of such majestic polis (city)
Come closer and firmly to the window
and listen with emotion - but do not
like cowards beg, whine and complaint
as your last pleasure, to the sounds
the exquisite instruments of the mystic choir
and bid farewell to her
the Alexandria you leave behind
|
||||
4. |
||||
|
Ιθάκη
Του Κ.Καβάφη
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοϊδωμένους·
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου να 'χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα 'βγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
_____________________________________
Ithaca – Transliterated from Greek:
Sa vgeis ston pēgaimó gia tēn Ithákē,
na eúkhesai na 'nai makrús o drómos,
gemátos peripéteies, gemátos gnṓseis.
Tous Laistrugónas kai tous Kúklōpas,
ton thumōméno Poseidṓna mē phovásai,
tétoia ston drómo sou poté sou den tha vreis,
an mén' ē sképsis sou upsēlḗ, an eklektḗ
sungínēsis to pneúma kai to sṓma sou angízei.
Tous Laistrugónas kai tous Kúklōpas,
ton ágrio Poseidṓna den tha sunantḗseis,
an den tous kouvaneís mes stēn psukhḗ sou,
an ē psukhḗ sou den tous stḗnei emprós sou.
Na eúkhesai na 'nai makrús o drómos.
Pollá ta kalokairiná prōiá na eínai
pou me ti eukharístēsē, me ti khará
tha baíneis se liménas prōtoïdōménous·
na stamatḗseis s' emporeía Phoinikiká,
kai tes kalés pragmáteies n' apoktḗseis,
sentéphia kai korállia, kekhrimpária ki évenous,
kai ēdoniká murōdiká káthe logḗs,
óso boreís pio áphthona ēdoniká murōdiká·
se póleis Aiguptiakés pollés na pas,
na mátheis kai na mátheis ap' tous spoudasménous.
Pánta ston nou sou na 'kheis tēn Ithákē.
To phthásimon ekeí eín' o proorismós sou.
Allá mē viázeis to taxídi diólou.
Kalútera khrónia pollá na diarkései·
kai géros pia n' aráxeis sto nēsí,
ploúsios me ósa kérdises ston drómo,
mē prosdokṓntas ploútē na se dṓsei ē Ithákē.
Ē Ithákē s' édōse t' ōraío taxídi.
Khōrís autḗn den tha 'vgaines ston drómo.
Álla den ékhei na se dṓsei pia.
Ki an ptōkhikḗ tēn vreis, ē Ithákē den se gélase.
Étsi sophós pou égines, me tósē peíra,
ḗdē tha to katálaves oi Ithákes ti sēmaínoun.
____________________________________
Ithaca – EN Translation by Miltos Pavlou
As you set out for Ithaca
wish it to be a long way to go
full of adventures, full of knowledge
Laistrygonians and Cyclops,
the angry Poseidon, do not fear
you’ll never find them on your way
as long as your thought keeps raised high,
as long as a rare excitement
stirs your spirit and your body.
Laistrygonians and Cyclops,
the wild Poseidon you won’t face
unless you carry them inside your soul
unless your soul sets them before you
Wish it to be a long way to go
May there be many summer mornings, when
with what pleasure, with what joy,
you’ll enter ports never seen before
Stop at Phoenician trading places
to buy the best and finest things
mother of pearl and coral, amber and ebony,
and sensual perfumes of all kinds
as many sensual fragrances as you can;
and many Egyptian cities may you visit`
To learn and learn from their scholars
Keep Ithaka always in your mind.
Arriving there, you’re meant to find
But do not hurry the journey at all
Better if it lasts for years, and more
and by then old, set on the island
Rich with all you’ve gained on the way,
not expecting Ithaca, to give you wealth.
Ithaca gave you the amazing journey.
Without her you wouldn’t have set out.
She has nothing left to give you now.
And if you find her poor, Ithaca won’t have fooled you.
Wise as you’ve become, full of experience,
You’ll know by then Ithacas what they stand for..
|
||||
5. |
Φωνές /Phones(Voices)
02:49
|
|||
|
Φωνές
Του Κ.Καβάφη
Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίησι της ζωής μας —
σα μουσική, την νύχτα, μακρινή, που σβήνει.
__________________________________
Phōnés (Voices) – Transliterated from Greek:
Idanikés phōnés ki agapēménes
ekeínōn pou pethánan, ḗ ekeínōn pou eínai
gia mas khaménoi san tous pethaménous.
Kápote mes sta óneirá mas omiloúne;
kápote mes stēn sképsi tes akoúei to mualó.
Kai me ton ḗkho tōn gia mia stigmḗ epistréphoun
ḗkhoi apó tēn prṓtē poíēsi tēs zōḗs mas —
sa mousikḗ, tēn núkhta, makrinḗ, pou svḗnei.
_____________________________________
Voices – EN Translation by Miltos Pavlou
Ideal voices and so beloved
of those who have died or those who are for us
lost as if they’re dead
Sometimes we hear them speaking in our dreams;
Sometimes in our thoughts we hear them with the mind
And with their voices’ sounds
for a moment they return
Sounds from the early poetry of our life
like music in the night, from afar,
fading away…
|
||||
6. |
Τείχη /Tikhi (Walls)
03:46
|
|||
|
Tείχη
Του Κ.Καβάφη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
_______________________________________
Teíkhē (Walls) – Transliterated from Greek:
Khōrís perískepsin, khōrís lúpēn, khōrís aidṓ
megála ki upsēlá trigúrō mou éktisan teíkhē.
Kai káthomai kai apelpízomai tṓra edṓ.
Állo den sképtomai: ton noun mou trṓgei autḗ ē túkhē;
dióti prágmata pollá éxō na kámō eíkhon.
A ótan éktizan ta teíkhē pṓs na mēn proséxō.
Allá den ákousa poté króton ktistṓn ḗ ḗkhon.
Anepaisthḗtōs m’ ékleisan apó ton kósmon éxō.
________________________________________
Walls – EN Translation by Miltos Pavlou
With no thinking, no regret, no remorse at all
mighty thick and tall
around me they’ve built walls.
And I sit and despair down here now hopelessly
Can’t think anything else:
this fate my mind wears away..
because I had so many things
to make and do out there
Ah! When they ‘re building those walls,
how could I not have noticed!
alas but never did I hear no mason, rumble, not a sound
Imperceptibly
from the world they shut me out
|
||||
7. |
||||
|
Θερμοπύλες
Του Κ.Καβάφη
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κι ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κι οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε.
____________________________________
Thermopúles (Thermopylae) – Transliterated from Greek:
Timḗ s’ ekeínous ópou stēn zōḗ tōn
órisan kai phulágoun Thermopúles.
Poté apó to khréos mē kinoúntes;
díkaioi ki ísioi s’ óles tōn tes práxeis,
allá me lúpē kiólas ki eusplakhnía;
gennaíoi osákis eínai ploúsioi, ki ótan
eínai ptōkhoí, pál’ eis mikrón gennaíoi,
páli suntrékhontes óso boroúne;
pántote tēn alḗtheia omiloúntes,
plēn khōrís mísos gia tous pseudoménous.
Kai perissóterē timḗ toús prépei
ótan provlépoun (kai polloí provlépoun)
pōs o Ephiáltēs tha phaneí sto télos,
ki oi Mḗdoi epitélous tha diavoúne.
_________________________________
Thermopylae – EN Translation by Miltos Pavlou
Honour to those who in their life
Have set and guard their Thermopylae
Never wavering from duty
Just and fair in all they do,
But also with sadness and compassion
Generous when they’re rich, and when
They’re poor, generous too in small ways
Still helping as they can and try
Always speaking the bare truth
Yet have no hate for those who lie
And they deserve more honour
When they foresee (and many do foresee)
Ephialtis will appear after all
the Medes at last will break through the wall
|
||||
8. |
||||
|
Che fece . . . . il gran rifiutoΤου Κ.Καβάφη
Che fece, per viltade, il gran rifiuto
… = που, από δειλία, έκανε τη μεγάλη άρνηση
Δάντης, Canto III, γραμμές 59-60
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος το ’χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.
__________________________________________
Che fece . . . . il gran rifiuto – Transliterated from Greek:
Se merikoús anthrṓpous érkhetai mia méra
pou prépei to megálo Nai ḗ to megálo to Ókhi
na poúne. Phanerṓnetai amésōs ópoios to ’khei
étoimo mésa tou to Nai, kai légontás to péra
pēgaínei stēn timḗ kai stēn pepoíthēsí tou.
O arnētheís den metaniṓnei. An rōtioúntan páli,
ókhi tha xanaélege. Ki ómōs ton katavállei
ekeíno t’ ókhi — to sōstó — eis ólēn tēn zōḗ tou.
______________________________________
Che fece....il gran rifiuto – EN Translation by Miltos Pavlou
Che fece, per viltade, il gran rifiuto
… who cowardly made the grand refusal
Dante, Canto III, lines 59-60
To a few people there comes a day
when they must say the great Yes
or the great No, must say
It’s obvious at once who has it ready
within himself that very Yes,
and saying it away
he goes, with his honour and with his persuasion.
He who said No has no regrets.
If he was asked once again
he would repeat that No in plain.
But then he’ll have to suffer
for that No – one that’s the right
for the rest of his life
|
||||
9. |
||||
|
Τα παράθυρα
Του Κ.Καβάφη
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νά βρω τα παράθυρα. — Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θα ’ναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά βρω. Και καλύτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θα ’ναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τί καινούρια πράγματα θα δείξει.
________________________________________
Ta paráthura (The Windows) – Transliterated from Greek:
S’ autés tes skoteinés kámares, pou pernṓ
méres variés, epánō kátō trigurnṓ
gia ná vrō ta paráthura. — Ótan anoíxei
éna paráthuro tha ’nai parēgoría. —
Ma ta paráthura den vrískontai, ḗ den borṓ
na tá vrō. Kai kalútera ísōs na mēn ta vrō.
Ísōs to phōs tha ’nai mia néa turannía.
Poiós xérei tí kainoúria prágmata tha deíxei.
_________________________________________
The Windows – EN Translation by Miltos Pavlou
In these dark chambers where I live
through these grave days
I wander up and down
trying to find the windows
When a window wide open I’ll see
what a solace will be!
When a window wide open I’ll see
Solace will be!
But the windows can’t be found
or I am not able to find them
Perhaps it’s better that I don’t
Perhaps the light will be another tyranny
Who knows what novel things
it will show in / the light will display
|
||||
10. |
||||
|
Επέστρεφε
Του Κ.Καβάφη
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με —
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κι επιθυμία παλιά ξαναπερνά στο αίμα·
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κι αισθάνονται τα χέρια σαν ν’ αγγίζουν πάλι.
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται…
_________________________________________
Epéstrephe (Come Back) – Transliterated from Greek:
Epéstrephe sukhná kai paírne me,
agapēménē aísthēsis epéstrephe kai paírne me —
ótan xupná tou sṓmatos ē mnḗmē,
ki epithumía paliá xanaperná sto aíma;
ótan ta kheílē kai to dérma enthumoúntai,
ki aisthánontai ta khéria san n’ angízoun páli.
Epéstrephe sukhná kai paírne me tēn núkhta,
ótan ta kheílē kai to dérma enthumoúntai…
___________________________________________
Come Back – EN Translation by Miltos Pavlou
Come back again often and take me…
Beloved sensation come back again and take me -
When the body’s memory revives
And when an old desire moves into the blood
When the lips and the skin remember…
And the hands feel they can hold again
Come back again often and take me in the night
When the lips and the skin remember…
|
||||
11. |
||||
|
Να μείνει
Του Κ.Καβάφη
[Recit.:
Η ώρα μια την νύχτα θα ’τανε,
ή μιάμιση.
Σε μια γωνιά του καπηλειού·
πίσω απ’ το ξύλινο το χώρισμα.
Εκτός ημών των δυο το μαγαζί όλως διόλου άδειο.
Μια λάμπα πετρελαίου μόλις το φώτιζε.
Κοιμούντανε, στην πόρτα, ο αγρυπνισμένος υπηρέτης.
Δεν θα μας έβλεπε κανείς. Μα κιόλας
είχαμεν εξαφθεί τόσο πολύ,
που γίναμε ακατάλληλοι για προφυλάξεις.
Τα ενδύματα μισοανοίχθηκαν — πολλά δεν ήσαν
γιατί επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας. Recit.]
Σάρκας απόλαυσις ανάμεσα
στα μισοανοιγμένα ενδύματα·
γρήγορο σάρκας γύμνωμα — που το ίνδαλμά του
είκοσι έξι χρόνους διάβηκε· και τώρα ήλθε
να μείνει μες στην ποίησιν αυτή.
____________________________________________
Na meínei (Comes to rest) – Transliterated from Greek:
[Recit.]:
Ē ṓra mia tēn núkhta tha ’tane,
ḗ miámisē.
Se mia gōniá tou kapēleioú;
písō ap’ to xúlino to khṓrisma.
Ektós ēmṓn tōn duo to magazí ólōs diólou ádeio.
Mia lámpa petrelaíou mólis to phṓtize.
Koimoúntane, stēn pórta, o agrupnisménos upērétēs.
Den tha mas évlepe kaneís. Ma kiólas
eíkhamen exaphtheí tóso polú,
pou gíname akatállēloi gia prophuláxeis. Recit.]
Ta endúmata misoanoíkhthēkan — pollá den ḗsan
giatí epúrōne theíos Ioúlios mḗnas.
Sárkas apólausis anámesa
sta misoanoigména endúmata;
grḗgoro sárkas gúmnōma — pou to índalmá tou
eíkosi éxi khrónous diávēke; kai tṓra ḗlthe
na meínei mes stēn poíēsin autḗ.
_____________________________________
Came to rest – EN Translation by Miltos Pavlou
[Recit. : The time, one o’clock at night, it must have been
or half past one.
A corner in the pub
behind the wooden cubicle
except for the two of us the place completely empty.
An oil lamp barely gave lit it up.
The sleepless waiter, sleeping by the door.
No one would see us.
But we were already so aroused
we’d become unfit for precautions.
The clothes half opened— were not much:
Because a divine month of July was on fire. recit.]
Delight of flesh
in between
those half-opened garments;
quick baring of the flesh
that its idol
twenty-six years crossed in life
and now came to rest
in this poetry.
|
||||
12. |
||||
|
Του Κ.Καβάφη
Κάθομαι και ρεμβάζω. Επιθυμίες κ’ αισθήσεις
εκόμισα εις την Τέχνην— κάτι μισοειδωμένα,
πρόσωπα ή γραμμές· ερώτων ατελών
κάτι αβέβαιες μνήμες. Aς αφεθώ σ’ αυτήν.
Ξέρει να σχηματίσει Μορφήν της Καλλονής·
σχεδόν ανεπαισθήτως τον βίον συμπληρούσα,
συνδυάζουσα εντυπώσεις, συνδυάζουσα τες μέρες.
_____________________________________
Ekómisa eis tēn Tékhnēn (I’ve Brought to Art) – Transliterated from Greek:
Káthomai kai remvázō. Epithumíes k’ aisthḗseis
ekómisa eis tēn Tékhnēn— káti misoeidōména,
prósōpa ḗ grammés· erṓtōn atelṓn
káti avévaies mnḗmes. As aphethṓ s’ autḗn.
Xérei na skhēmatísei Morphḗn tēs Kallonḗs·
skhedón anepaisthḗtōs ton víon sumplēroúsa,
sunduázousa entupṓseis, sunduázousa tes méres.
____________________________________
I’ve Brought to Art - EN Translation by Miltos Pavlou
Ι sit back and muse,
sensations and desires
I have brought to Art -
something slightly glimpsed
Faces or rough lines,
(of) eros left unfulfilled
Uncertain memories,
let me in her hands:
Art knows how to shape,
the high form of Beauty
nearly imperceptibly
my life she has completed
combining impressions,
combining the days
|
||||
13. |
||||
|
Ithaca – EN Translation by Miltos Pavlou
As you set out for Ithaca
wish it to be a long way to go
full of adventures, full of knowledge
Laistrygonians and Cyclops,
the angry Poseidon, do not fear
you’ll never find them on your way
as long as your thought keeps raised high,
as long as a rare excitement
stirs your spirit and your body.
Laistrygonians and Cyclops,
the wild Poseidon you won’t face
unless you carry them inside your soul
unless your soul sets them before you
Wish it to be a long way to go
May there be many summer mornings, when
with what pleasure, with what joy,
you’ll enter ports never seen before
Stop at Phoenician trading places
to buy the best and finest things
mother of pearl and coral, amber and ebony,
and sensual perfumes of all kinds
as many sensual fragrances as you can;
and many Egyptian cities may you visit`
To learn and learn from their scholars
Keep Ithaka always in your mind.
Arriving there, you’re meant to find
But do not hurry the journey at all
Better if it lasts for years, and more
and by then old, set on the island
Rich with all you’ve gained on the way,
not expecting Ithaca, to give you wealth.
Ithaca gave you the amazing journey.
Without her you wouldn’t have set out.
She has nothing left to give you now.
And if you find her poor, Ithaca won’t have fooled you.
Wise as you’ve become, full of experience,
You’ll know by then Ithacas what they stand for..
|
||||
14. |
||||
|
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Του Κ.Καβάφη
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
_____________________________________
Apolípin o Theós Antónion (God Abandons Antony) – Transliterated from Greek:
San éxaphna, ṓra mesánukht', akoustheí
aóratos thíasos na perná
me mousikés exaísies, me phōnés-
tēn túkhē sou pou endídei pia, ta érga sou
pou apétukhan, ta skhédia tēs zōḗs sou
pou vgḗkan óla plánes, mē anophéleta thrēnḗseis.
San étoimos apó kairó, sa tharraléos,
apokhairéta tēn, tēn Alexándreia pou pheúgei.
Pro pántōn na mē gelastheís, mēn peis pōs ḗtan
éna óneiro, pōs apatḗthēken ē akoḗ sou·
mátaies elpídes tétoies mēn katadekhtheís.
San étoimos apó kairó, sa tharraléos,
san pou tairiázei se pou axiṓthēkes mia tétoia póli,
plēsíase statherá pros to paráthuro,
ki ákouse me sungínēsin, all' ókhi
me tōn deilṓn ta parakália kai parápona,
ōs teleutaía apólausi tous ḗkhous,
ta exaísia órgana tou mustikoú thiásou,
ki apokhairéta tēn, tēn Alexándreia pou kháneis.
_____________________________________
God Abandons Antony – EN Translation by Miltos Pavlou
When suddenly, in middle night you hear
an invisible procession going by
with exquisite music, with voices,
don’t mourn your luck that’s giving in
endeavours that failed,
the projects of your life
all have proved illusions
don’t mourn for them in vain
As well prepared, since long ago
as brave you are
bid farewell to her
the Alexandria that’s leaving you
Above all, don’t fool yourself,
don’t say it was just/only a dream,
that your ears have deceived you
Futile hopes like these, don’t condescend
don’t mourn your luck that’s giving in
endeavours that failed,
the projects of your life
all have proved illusions
don’t mourn for them in vain
As well prepared, since long ago
as brave you are
as it is right for you
worthy of such majestic polis (city)
Come closer and firmly to the window
and listen with emotion - but do not
like cowards beg, whine and complaint
as your last pleasure, to the sounds
the exquisite instruments of the mystic choir
and bid farewell to her
the Alexandria you leave behind
|
||||
Miltos Pavlou Vienna, Austria
Miltos Pavlou born in Thessaloniki, Greece, lives and works in Vienna, Austria. His day job is socio-legal human rights expert on social, civil and political rights. He leads a career of four decades working for the European Union, state institutions and civil society. ֍ He writes music and lyrics about love, the journey, people and places, memories and the transformative power of life experiences ... more
If you like Miltos Pavlou, you may also like:
New York duo showcase an enigmatic blend of math rock guitars, pop-punk sing-a-longs, emo confessionals, and even rave-ready synths.
go to album
20 years into her career, Kate Nash returns with her debut for Kill Rock Stars, full of the rich songwriting for which she’s known.
go to album
Rooting for Love
by Laetitia Sadier
featured on Bandcamp Radio Jan 23, 2024
go to album
On the first new High Llamas record in 6 years, Sean O’Hagan creates abstract tracks that reflect the kaleidoscopic palette of modern pop.
go to album
Tamar Berk's effortlessly hooky power-pop arrives with as much bright polish as it does effervescent energy.
go to album
Giddy and ramshackle bedroom indie pop bursting with buoyant guitars and summery vocal hooks.
go to album
Diamond Violence
by Marker Starling
featured on Bandcamp Radio Sep 20, 2022
go to album
